Hristiyanların Türkiyedeki hac bölgeleri

---

1. Bursa İznik: Hristiyanlık tarihine yön veren iki önemli konsül M.S. 325 ve 381 tarihlerinde İznik'te toplanmıştır.

2. Thyateira Yani Manisa Akhisar

Thyateira ” adı Hristiyanlık döneminde Akhisar'a verilen “ Kutsal Kilise ” anlamına gelen isimdir. İncil'e göre “ 7 Kutsal Kilise”nin en önemlilerinden biri Akhisar'da bulunmaktadır. Bunun için Akhisar Hristiyanlara göre bir hac merkezidir. “Thyateira” adı İncil'de iki yerde geçmektedir.

3. Hatay Antakya

Hristiyanlığın en önemli merkezlerindendir. Hristiyanlık, bu ismi ilk defa burada almıştır. Havarilerin tüm tanıtım seyahatlerinin rotaları burada hazırlanmıştır. St. Pierre'nin Antakya'ya geldiğinde ilk konuşmasını yaptığı St. Pierre Kilisesi ve Manastırı kentten 2 km. uzaklıkta Reyhanlı yolu üzerindedir

4. Mersin Tarsus Tarsus

St. Paulus'un doğum yeri olması nedeniyle Tarsus, Hristiyanlık'ın önemli kentlerinden biridir. St. Paulus'un öğrencilerinden olan Aya Thekla'nın ıkenion (Konya) ve Pisidya Antiokheiası'nda (Yalvaç) sürdürdüğü Hristiyanlığı yayma çabaları, yörenin diğer önemli dinsel merkezi olan Silifke'de sona ermiştir

5 İzmir Efes

Dünyanın ilk yedi kilisesinin ilki olan ve Hristiyanlığın yayılışının odak noktası olarak görülen Efes, Meryem Ana'nın son günlerini geçirdiği ve öldüğü yer olarak kabul edilmektedir. Nitekim ısa'nın 12 havarisinden biri olan St. Jean, İsa'nın ölümünden sonra Meryem'i de yanına alarak Batı Anadolu'ya gelmiş (M.S. 42-4 ve dönemin en büyük kentlerinden olan Efes'e yerleşmiştir.

6 İstanbul

Dünyanın dört büyük Ortodoks merkezlerinden biri olan ıstanbul'da V. Konsül toplantısı yapılmıştır. Ayrıca tüm devirlerin en görkemli yapıtı olan Ayasofya da bu kentte bulunmaktadır.

7 Kapadokya

Erken Hristiyanların kayaları oyarak yaşadıkları yeraltı kentlerinin, kilise ve manastırlarının bulunduğu Kapadokya bölgesi

8 Demre

M.S. 4. yüzyılda yaşayan ve hümanist fikirleriyle tanınan ünlü Noel Baba'nın (St. Nicholas) yaşadığı ve piskopos olduğu yerdir.

                                                                                                      

VEEEE AYA YORGİ KİLİSESİ

BÜYÜKADADA 23 nisan, 23 eylül günleri, hafta sonları ve resmi bayramlar harici günlerde ziyaret edilmesi gereken hatta ıssızlığın vermiş olduğu sukunet duygusunu tatmak için birebir mekandır.

Büyükadanın tepesinde, dik bir yokuşa sahip kilise. inanca göre yılın belli bir günü, o dik yokuştan çıplak ayak kiliseye çıkanın dilekleri kabul olurmuş. hatta çıkan kişinin ayağı ne kadar kanarsa o kadar makbulmüş.

Çıkması oldukça zor olan bir kilise. hemen yanında da güzel bir restorant var * denize karşı güzel bir manzara eşliğinde yemeklerinizi yemeniz mümkün; aynı zamanda orada üretilen bir şarap da satıyorlar.

Patrikhane kayıtlarından elde edilen bilgilere göre Aya Yorgi Manastırı'nın inşa ediliş tarihi 1751'dir. Bu tarihte inşa edilmiş olan küçük kilise, şapel ve dua yeri eski kilise olarak bilinir ve iki katlı, kiremit örtülü küçük bir yapıdır. Tepede çan kulesinin arkasındaki kesme taştan yapılmış olan kilise ise yeni Aya Yorgi Kilisesi'dir ve 1905 yılında inşa edilmiş, 1909 yılında kullanıma açılmıştır.
Kaynak

Genel Bilgiler :
- Hiristiyan inanışına göre, Aya Yorgi'ye yürüyerek çıkan insanlar "yarı hacı" sayılırlar. (Efes'teki Meryem Ana Kilisesi'nin ziyareti ile "Tam Hacı"lık gerçekleşir.)

Büyükada'nın ikinci ve en yüksek tepesi olan Aya Yorgi Tepesi'nde bulunan ünlü bir kiliseden, Aya Yorgi Kilisesi'nden söz edeceğiz şimdi... Ayayorgi Tepesi ya da sonraki ismiyle Yüce Tepe'ye uzun bir yokuşu çıkarak varıyorsunuz. Manzara olağanüstü... Kır kahvesinde bir yandan yorgunluğunuzu atarken bir yandan Aya Yorgi Kilisesi'nin hikayesini dinleyin. Kaynaklar, Ayayorgi Tepesi'nde bulunan manastırın 963 yılında, Bizans İmparatoru Nikiforos Fokas tarafından yaptırıldığı yazmakta. Bugün gördüğünüz Aya Yorgi Kilisesi ise 1905 tarihini taşımakta. Kiliseden aşağı doğru indiğinizde 1751 tarihini taşıyan bir başka kilise ile karşılaşıyorsunuz.

Ayayorgi Tepesi'nin bir de efsanesi var... Çok ilginç okumanızı tavsiye ederim.
Aya Yorgi Manastırı, IV. Murad zamanında bir çoban tarafından bulunmuş. Bulunmuş demekteyiz çünkü geçen zaman içinde kaybolmuş... Efsaneye geri dönelim. Çobanın üç gün üst üste rüyasına giren Aya Yorgi (Saint George), tepeye çıkan uzun yolun sonunda çan seslerini duyacağını ve orayı kazmasını söyler. Çıplak ayaklarıyla yokuşu tırmanan çoban gerçekten tepeye yakın bir yerde çan seslerini duyar ve bulunduğu yeri kazmaya başlar... Saint George'un denizden çıkan bir canavarı mızrağı ile öldürdüğü bir ikona bulur. Bizans döneminde işgal edilen Prinpiko adasının papazları bu ikona ve diğer bazı kutsal eşyaları buraya gömmüşlerdir. Çobanın bulduğu bu ikona şimdi kilisede sergilenmekte. Efsane kulaktan kulağa yayılır. Gerek Büyükadalılar gerekse de İstanbullular Ayayorgi Tepesi'ni ziyaret ederek adakta bulunmaya günümüzde de devam etmekteler. Şimdilerde tepeye tırmananlar yol boyunca sağlı sollu sıralanmış olan çalı ve ağaç dallarına sarılmış mendil ya da eşarplar yerine Selpak mendil, naylon poşetlerle karşılaşmaktalar... Büyükada'nın diğer tepesi olan Hristo (İsa) Tepesi'ndeyiz. 1899 yılında bir Fransız şirketi tarafından otel olarak dönemin ünlü mimarı Vallaury'e inşa ettirilen ahşap bir bina bütün görkemi ile adanın manzarasını süslemekte. Prinkipo Palas ismiyle açılacak otel gerekli izinleri alamaz. Otel olarak yapılan bina Eleni Zarifi tarafından satın alınır ve buraya Yedikule Balıklı Rum Hastanesi'nin yetimhanesi taşınır. 1960'lı yıllara kadar açık olan Büyükada Rum Yetimhanesi, o tarihlerden beri bakımsız bir bina olarak ilgi beklemekte...

                                                                                                       
                                                                                                  ALINTI